تفاوت حرفه‌ای‌ها و آماتورها

نحوه صحبت کردن، لباس پوشیدن، نوشتن، رفتار کردن و کار کردن شماست که تعیین می‌کند که حرفه‌ای هستید یا آماتور.
مدیران بسیاری تلاش می‌کنند که آماتور به نظر نیایند اما تشخیص آنها زیاد سخت نیست.

در زیر مواردی که می‌توان به سادگی آماتورها را تشخیص داد، آورده شده است:

1. یک حرفه‌ای تمام جوانب شغل خود را آموزش می‌بیند، اما یک آماتور از هر فرصتی استفاده می‌کند تا از روند یادگیری فرار کند.

2. یک حرفه‌ای به دقت درمی‌یابد که برای پیروزی به چه چیزهایی نیازدارد، اما یک آماتور نیازهای دیگران را حدس می‌زند.

3. ظاهر و طرز بیان یک حرفه‌ای کاملاً مرتب و منسجم است، اما یک آماتور ظاهر و گفتار به هم ریخته‌ای دارد.

4. یک حرفه‌ای محیط کار خود را تمیز و منظم نگه می‌دارد، اما یک آماتور محیط شلوغ، آشفته و کثیفی دارد.

5. یک حرفه‌ای متمرکز و آرام است، اما یک آماتور سردرگم و پریشان خاطر است.

6. یک حرفه‌ای از اشتباهات خود درس می‌گیرد، اما یک آماتور اشتباهات
خود را نادیده گرفته و یا پنهان می‌کند.

7. یک حرفه‌ای از وظایف و مأموریت‌های دشوار استقبال می‌کند، اما یک آماتور تلاش می‌کند از کارهای دشوار خود را دور سازد.

8. یک حرفه ای در اسرع وقت کارهای خود را به انجام می‌رساند، اما یک آماتور در میان انبوه کارهای ناتمام احاطه می‌گردد.

9. یک حرفه‌ای همواره خوش‌بین و خونسرد است، اما یک آماتور از کوره در می‌رود و بدترین وضعیت را متصور می‌شود.

10. یک حرفه‌ای سعی می‌کند مشکلات و ناراحتی‌های دیگران را رفع کند، اما یک آماتور از مشکلات دیگران اجتناب می‌ورزد.

11. یک حرفه‌ای آن قدر پافشاری می‌کند تا به مقصود خویش برسد، اما یک آماتور در ابتدای کار، شانه خالی می‌کند.

سندرم کارشیفتگی

 برای کارشیفتگان هیچ موضوعی غیر از کار مفهوم ندارد. آنها همواره ایمیلی دیگر برای خواندن دارند، تماس تلفنی برای زدن و...کار آنها تمامی ندارد.

 اوقات فراغت، آخر هفته ها، تعطیلات، خانواده و... هیچ یک برای افراد مبتلا به سندرم کارشیفتگی جایگاهی ندارد.
 معتادان به کار لزوما از کار خود لذت نمی برند بلکه، دلیل شیفتگی وسواس گونه و اختلالی آن است که تصور می کنند که تنها آنها می توانند
کار مربوطه را انجام دهند.
 نشانه های سندرم کارشیفتگی:

کارکردن در خارج از دفتر کار!
در حالی که همکاران مشغول تفریح و استراحت هستند، اما یک کارشیفته تنها به کار می اندیشد.
کارشیفتگان اگر کاری صورت ندهند، احساس کسالت و عدم بهره وری کرده
و به شدت دچار تنش می شوند.

هیچ گاه از کار دل نمی برند!
این از نشانه های اولیه افراد مبتلا به سندرم کارشیفتگی است. هرچند که ممکن است ساعت اداری پایان یافته باشد، اما بیشینه زمان این افراد پیرامون مسائل کاری است.
کار اولویت تمام در تک تک لحظات کارشیفتگان دارد. آنها به طرق مختلف (لپ تاپ، تلفن همراه و...)ارتباط مداوم با کار دارند.
امتناع ازمحول کردن برخی وظایف به دیگران!
کارشیفتگان تصور می کنند که کسی بهتر از آنها در انجام وظایف وجود ندارد.

کار، ورد زبان آنهاست!
آنها هیچ حرفی جز کار ندارند و شاید همین امر اصلی ترین عامل ایجاد اختلال در زندگانی شخصی شان باشد.

 درمان سندرم کارشیفتگی:

تاریخ ارسال پست: 11 / 10 / 1395 ساعت: 6:56 بعد از ظهر
برچسب ها : سندرم کارشیفتگی,کار شیفتگان,کار,کارکردن,ایمیلی,تماس تلفنی,اوقات فراغت,تعطیلات,خانواده,نشانه های سندرم کارشیفتگی,کارکردن در خارج از دفتر,مشغول تفریح و استراحت,درمان سندرم کارشیفتگی,,